Φέτος, η Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων ακολουθεί τη μαύρη επέτειο ενός χρόνου από το πολύνεκρο ναυάγιο της Πύλου, για το οποίο παραμένει ζητούμενο η αλήθεια και η απόδοση δικαιοσύνης.
Η ιστορία της Αθήνας είναι συνυφασμένη με την προσφυγιά. Οι άνθρωποι της πόλης μας έχουν μάθει να ζουν μαζί με εκείνους κι εκείνες που αναζητούν ένα καλύτερο αύριο κοντά μας. Οι κοινότητες των προσφύγων και των μεταναστών είναι πλούτος για τις γειτονιές μας, τον οποίο οφείλουμε να αναγνωρίσουμε και να αναδείξουμε σε όφελος όλων. Οι πολιτικές του αποκλεισμού παραμένουν όμως δυστυχώς κυρίαρχες. Η καθημερινότητα του πρόσφυγα σκοντάφτει, σχεδόν σε κάθε βήμα, σε γραφειοκρατικά εμπόδια και σε ξενοφοβικά ανακλαστικά που η Κυβέρνηση, αντί να καταπολεμά, προτιμά να εργαλειοποιεί κατά το συμφέρον της. Η απουσία στεγαστικής μέριμνας και ενταξιακών πολιτικών δυσκολεύει ακόμα περισσότερο τη σύνδεσή τους με τον κοινωνικό ιστό και των παιδιών τους με την εκπαίδευση.
Οι Αθηναίοι και οι Αθηναίες γνωρίζουμε ότι η αλληλεγγύη είναι οδηγός για μια βιώσιμη πόλη. Απέναντι σε ακροδεξιές φωνές που διεκδικούν χώρο στο δημόσιο λόγο, στεκόμαστε πλάι σε εκείνους κι εκείνες που αναγκάστηκαν να ξεριζωθούν από τον τόπο τους και απορρίπτουμε το αποκρουστικό δόγμα που συμβουλεύει “να τους κάνουμε τη ζωή δύσκολη” και που ακόμα διαπνέει την κυβερνητική προσφυγική πολιτική. Αντίθετα, χρέος μας είναι να τους εξασφαλίσουμε ασφάλεια και αξιοπρέπεια, να τους βοηθήσουμε να συνδεθούν οργανικά με τις τοπικές κοινωνίες. Ο Δήμος Αθηναίων πρέπει να ανταποκριθεί με κατάλληλες δομές και στην κατεύθυνση αυτή της συμπερίληψης να ζητήσει τη συνδρομή της κεντρικής διοίκησης.