Εργατική Πρωτομαγιά 2020: απέναντι στον ζόφο της εκμετάλλευσης και της λεηλασίας της ζωής, διεκδικούμε μια άλλη κοινωνία με Ζωή κι Ελευθερία, Ισότητα και Δικαιοσύνη Συγκέντρωση Χαυτεία 10.30 και πορεία στη βουλή

Καμιά νέα θυσία για τα κέρδη του κεφαλαίου

Δεν διαπραγματευόμαστε τα δικαιώματα μας στα δημόσια αγαθά, στην παιδεία, την υγεία, την εργασία, τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις λαϊκές ελευθερίες

Η φετινή εργατική πρωτομαγιά είναι πολύ διαφορετική απ’ όλες τις προηγούμενες.

Η πανδημία και τα αποτελέσματά της σφραγίζουν τις εξελίξεις. Η ανθρωπότητα βρίσκεται αντιμέτωπη με το σύστημα που γεννά κοινωνικό, υγειονομικό και πολιτικό ζόφο. Ο καπιταλισμός δείχνει το πιο αποκρουστικό πρόσωπό του!

Οι εργαζόμενοι παγκόσμια και στη χώρα μας, βρίσκονται αντιμέτωποι με μια νέα επέλαση του κεφαλαίου που με αιτία και άλλοθι την πανδημία θέλει να ελέγξει, απομυζήσει, υποτάξει «τα πιο κρυφά κύτταρα» της ανθρωπότητας στην κερδοφορία του και στον ολοκληρωτισμό.

Οι εργαζόμενοι κρατάμε την κοινωνία όρθια – ο κόσμος αυτός θα γίνει δικός μας

Η πανδημία έφερε και την απομυθοποίηση πολλών ιδεολογημάτων. Έγινε πιο φανερό ότι δεν υπάρχει ελπίδα για το μέλλον όσο ο νόμος του κέρδους καταστρέφει τη φύση. Όσο ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής αντιμετωπίζει τους ανθρώπους σαν αναλώσιμους και τη φύση ως πεδίο καταλήστευσης πρώτων υλών και επέκτασης της αγοράς. Όσο οι αστικές κυβερνήσεις κάθε απόχρωσης θα δίνουν προτεραιότητα στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών αντί για τη δημόσια υγεία, στη σωτηρία των επιχειρήσεων και των κερδών και όχι των ανθρώπων και των δημόσιων αγαθών. Μέσα στην κρίση αποδείχθηκε άλλη μια φορά ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι «ενότητα» για την εκμετάλλευση των εργατικών τάξεων της Ευρώπης και ταυτόχρονα διχασμός και ανταγωνισμός για τη μοιρασιά της πίτας. Φάνηκε ότι ο κοινοβουλευτικός ολοκληρωτισμός αποφασίζει με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου και διατάγματα, χρησιμοποιεί ένα τεράστιο πλέγμα μορφών καταστολής, απαγορεύσεων, πειθάρχησης και παρακολούθησης. Φάνηκε ότι κανένα «κλειστό» σύνορο δεν εμποδίζει την καταστροφή, αντίθετα ότι χρειάζεται διεθνής αλληλεγγύη και συνεργασία των λαών.

Το τελευταίο δίμηνο επίσης φάνηκε ακόμα πιο ανάγλυφα ότι η εργατική τάξη είναι εκείνη που κρατά όρθια την κοινωνία, που χωρίς αυτή κυριολεκτικά «γρανάζι δεν γυρνά». Οι εργαζόμενοι στην υγεία, στην παραγωγή τροφίμων και φαρμάκων, στις μεταφορές και τη διανομή, κ.α. διασφαλίζουν την επιβίωση της κοινωνίας. Μπορούμε λοιπόν χωρίς αφεντικά, αξίζουμε το παρόν και το μέλλον αυτών που παράγουν τον πλούτο. Και φυσικά φάνηκε με τον πιο κραυγαλέο τρόπο η εκκωφαντική αποτυχία των ιδεολογημάτων και των πολιτικών που κατεδάφιζαν για χρόνια τα δημόσια αγαθά και συστήματα στο όνομα της ιδιωτικής οικονομίας και των κερδών. Η ανάγκη για δημόσια, καθολική, δωρεάν ποιοτική υγεία πρώτα απ΄ όλα. Η έρευνα για τις ανάγκες της κοινωνίας και όχι για τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων. Η προτεραιότητα στην παραγωγή και επάρκεια διατροφικών προϊόντων για το λαό και όχι για τις εξαγωγές και τα κέρδη.

Από όλες τις πτυχές της υγειονομικής και οικονομικής/κοινωνικής κρίσης που βιώνουμε αναβλύζει λοιπόν το ερώτημα: Σε τι κόσμο θέλουμε να ζήσουμε;

Η δική μας απάντηση, η απάντηση της κοινωνικής πλειονότητας σήμερα δεν χωράει μισόλογα: Αυτός ο κόσμος πρέπει να γίνει δικός μας για να σωθεί. Σε μια κοινωνία όπου ο πλούτος και η εξουσία θα βρίσκεται στα χέρια αυτών που σηκώνουν το βάρος της ζωής, αυτών που παράγουν τον πλούτο και μπορούν και πρέπει να αποφασίζουν για όλα.

Αγώνας για ζωή και ελευθερία – Κατάργηση της εκμετάλλευσης

Εργαζόμενες/εργαζόμενοι,

είμαστε στην αυγή μιας νέας εποχής και οι σύγχρονες  δυσκολίες και το γκρίζο μέλλον είναι μπροστά μας. Σε  αυτή την ζοφερή  πραγματικότητα για τους ανθρώπους της τάξης μας, δεν χωράνε συμβιβασμοί και υποχωρήσεις, για να αποδεχτούμε τα μέχρι σήμερα καθιερωμένα.  Το ειδικό καθεστώς που οικοδομούν δεν εγκαθιδρύθηκε για να διαπραγματευτεί, ήρθε για να ισοπεδώσει τις ζωές όλων όσων περισσεύουν. Όπως πάντα,  κάθε τι που γίνεται σ’ αυτόν τον κόσμο που ζούμε, έχει υλικές αιτίες. Οι οικονομικές συνθήκες είναι αυτές που καθοδηγούν τα βήματά του  σύγχρονου καπιταλισμού. Ο καπιταλισμός σήμερα διψάει για αίμα, εργατικό αίμα. Χρέος μας να τον ανατρέψουμε.

ο πόλεμος είναι  ταξικός και ο εχθρός ορατός. Στη νέα αυτή εποχή αχνοφέγγει όμως και η ελπίδα, η ελπίδα που γεννιέται από την ανάγκη και την πίστη μιας διαφορετικής κοινωνίας, στηριγμένης στην αλληλεγγύη, την ισότητα, τη δικαιοσύνη, την πανανθρώπινη κοινωνία  της κοινωνικής απελευθέρωσης και χειραφέτησης.

Ως Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αθήνα, αθεράπευτα δεσμευμένοι με τους καταπιεσμένους αυτού του κόσμου απέναντι στους καταπιεστές, για μια κοινωνία Ελευθερίας, Ισότητας και Δικαιοσύνης, μιας κοινωνίας χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου και φύσης,

ΤΙΜΩΝΤΑΣ ΤΗ ΦΕΤΕΙΝΗ ΕΠΕΤΕΙΟ της  1ης  ΜΑΗ, καλούμε στα Χαυτεία στις 10.30 πμ και πορεία στη βουλή.